test 3
To co chcemy Wam zaproponować moglibyśmy nazwać popularnym tańcem tradycyjnym, który wykonywany był dawniej przez dużą część społeczeństwa zarówno na wsi jak i w mieście. Daleko mu do stylizowanych form scenicznych. Myślę że to dlatego tkwi w nim tak niespożyta energia, radość, spontaniczność i żywiołowość, która niekiedy idzie wręcz w kierunku transowości, zwłaszcza wtedy, gdy jeden taniec trwa kilkanaście minut i więcej. Dzięki warsztatom można będzie zatańczyć dużą część polskich tańców tradycyjnych, zabaw i gier tanecznych, które wykonuje się w korowodach, parach, trójkach oraz większych układach tanecznych, zwłaszcza po okręgu. Opanujemy zasady tańca w metrum nieparzystym – na trzy (rytmy mazurkowe) oraz w metrum parzystym na dwa (rytmy polkowe), tańczenie w parze i w grupie po kole przynajmniej w dwóch kierunkach, wirowanie w układzie otwartym i zamkniętym, oraz stosowanie różnego rodzaju ozdobników.
Bardzo ważnym elementem naszego spotkania będzie nabycie umiejętności improwizowania w tańcu, dzięki którym możliwe jest spontaniczne wyrażanie swoich emocji poprzez różnego rodzaju maniery wykonawcze oraz ozdobniki tak charakterystyczne dla dawnych niestylizowanych form tańca.
Podczas warsztatów tańczyć będziemy do muzyki granej na żywo, do muzyki z płyt oraz do tradycyjnych przyśpiewek, których szybko nauczymy się podczas naszego spotkania. Warsztaty przeplatane będą ćwiczeniami rytmicznymi i głosowymi, a w przerwach będzie można obejrzeć unikalne materiały video.
Udana zabawa wymaga od tancerzy orientacji w przestrzeni i kontaktu z wszystkimi tańczącymi. Wieś w której kiedyś wszyscy się bardzo dobrze znali zastąpiła miejska aglomeracja oraz wirtualny świat, w których kontakt z drugim człowiekiem jest sporadyczny i powierzchowny. Będziemy starali się przywrócić te dawne relacje.
Będąc na tradycyjnej potańcówce tańczymy zawsze wspólnie, zarówno z partnerem jak i z całą grupą. Wzajemne relacje między tańczącymi są szalenie istotne gdyż bez nich jest niemożliwe uczestniczenie we wspólnych pląsach, bez względu na miejsce gdzie dany taniec będzie wykonywany.
Z jednej strony dajemy własną radość i energię, z drugiej strony otrzymujemy ją po wielokroć wzmocnioną od innych. To ona napędza taniec i sprawia, że czujemy się szczęśliwi i potrzebni. Taneczne spotkanie zamienia się wówczas we wspólne świętowanie. Ta niespożyta energia, radość i żywiołowość, idzie niekiedy wręcz w kierunku transowości, zwłaszcza wtedy, gdy jeden taniec trwa kilkanaście minut i więcej. Tego również doświadczymy i nauczymy się na moich warsztatach.
Warsztaty przewidziane są przede wszystkim dla osób początkujących i średniozaawansowanych ale na pewno skorzystają z nich także nauczyciele i uczniowie szkół muzycznych, nauczyciele i uczniowie szkół baletowych, instruktorzy, tancerze, muzycy, animatorzy kultury, muzyko i choreoterapeuci, którzy będą mogli pogłębić swoją wiedzę i umiejętności dotyczące metodyki nauczania polskich tańców ludowych w formach niescenicznych oraz pozyskać materiał taneczny do wykorzystania we własnej pracy.