oferta warsztatów:

W Warszawie i w jej okolicach – podobnie jak w innych miastach II Rzeczpospolitej – nowinki muzyczne importowane z zagranicy, docierające do słuchaczy poprzez płyty, nuty, a także radio i kino, ścierały się z miejscowym folklorem tanecznym. Tańczono zarówno swojskie mazurki, oberki jak i importowane tanga, walczyki i fokstroty. Latem zabawy taneczne organizowano na wolnym powietrzu, na drewnianych parkietach potocznie nazywanych DECHAMI. Wbrew pozorom imprezy w Lasku Bielańskim nie były jednymi z wielu organizowanych wówczas w stolicy. Kiedy stawało się chłodniej taneczne imprezy przenoszono do knajpek, kawiarni i restauracji, gdzie urządzano dansingi do muzyki wykonywanej na żywo. Na domowych prywatkach puszczano natomiast muzykę z coraz popularniejszych w międzywojniu patefonów.

Jako że szkół tańca było mało i nie wszystkich było na nie stać uczono się i tańczono tak „jak w duszy grało”, styl był często dowolny, a kroki w tańcu bardzo proste. Z czasem wytworzyły się do określonych melodii, rytmów i temp muzycznych pewne schematy taneczne, które potocznie dziś określamy taniec na „raz”, taniec „dwa na raz” albo „tango sentymentalne”.

Na naszych warsztatach pojawią się stare szlagiery radiowe i kinowe oraz melodie z podwórek i miejskich zaułków m.in. polki galopki, fokstroty, sentymentalne tanga i walczyki.

powrót